Niestety nie jestem w stanie podziękować Wam osobiście. Nie wszystkie maile jeszcze przeczytałem, ale na pewno żadnego z nich nie pominę. Czytanie ich sprawia mi ogromną radość i pewnie będę je czytał jeszcze kilkakrotnie, kiedy tylko przyjdą w życiu cięższe chwile. Bardzo się cieszę, że dzięki temu wydarzeniu miałem okazję poznać Was bliżej. Okazało się, że osoby uczące się języków na Slownictwo.pl to również przykładni ojcowie, matki, jak również babcie i dziadkowie. Odezwały się też położne, które na co dzień obserwują przeżycia tatusiów, takich jak ja, którzy są świadkami narodzin nowego życia.
8 lat temu podobne emocje towarzyszyły mi przy narodzinach naszej córki. Każde takie narodziny to jedne z najbardziej radosnych i jednocześnie najbardziej wzruszających momentów w życiu człowieka, których się nie zapomina do końca życia.
Piotruś i żona od kilku dni są już w domu i mimo nieprzespanych nocy wszyscy czujemy się dobrze :)
Jeszcze raz dziękuję, że mogłem się w Wami podzielić swoją radością i przepraszam, że zamieszczam tu temat zupełnie nie związany z nauką języków obcych.